- обрусъ
- 1. абрус, настольнік; 2. хустка
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
обрус — род. п. а скатерть (Даль), укр. обрус, др. русск., цслав. обрусъ sudarium , болг. обрус платок, салфетка , словен. obrȗs, чеш., слвц. obrus, польск. obrus скатерть . Из *o brus, связанного чередованием гласных с цслав. бръснѫти стереть , русск.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера